Weblog van 007

Belangstellend als hij is, kwam Arie even langs op het toilet toen ik daar zat. Zijn oog viel op de foto’s die er hangen. Op een ervan zitten Suzan en ik op een olifant. “Olifant” zei Arie. “Ja, maar zie je ook wie er op zijn rug zitten?” riposteerde ik. Daar had hij nog niet zo op gelet.

Ik vertelde dat dat papa en mama waren en dat het nog best een hele toer is om op zo’n olifant te gaan zitten. Je moet er tenslotte eerst een vangen! Hier werd even over nagedacht en vervolgens werd dit feit feilloos gekoppeld aan de middagaktiviteit, namelijk een wandeling: “Olifant zoeken!”

De hele wandeling hebben we goed om ons heen gekeken, maar geen olifant te zien. Dat viel nog niet mee. Ik heb verteld over de natuurlijke habitat van olifanten, dat dat Afrika is en dat dat heel ver weg is. Voor de zekerheid bleef Arie toch maar goed opletten. Gelukkig dat we er geen een gezien hebben, want dan hadden we er natuurlijk op gemoeten en drie keer raden wie het beest had mogen vangen!

Als we Arie ophalen, vertelt het juffie altijd of er nog bijzonderheden waren. Donderdag had Arie ruzie gehad. Waarop 006 verontrust vroeg: “Hij heeft toch wel gewonnen, he?”. Gezien juffies verbijsterde blik was dit niet de juiste pedagogisch verantwoorde insteek. Wat bleek: Arie speelde met de bal tot een jongetje hem afpakte. In Arie’s belevingswereld is dit echt een Groot Onrecht. Je moet samen spelen en mag niet afpakken. Dat is naar. Dat hebben we er inmiddels wel ingeramd. Hij krijgt er thuis consequent voor op z’n lazer als ie weer eens iets van Ted afpakt. Afpakken is heel erg, zoveel is Arie duidelijk, daar krijg je straf voor, en je moet een kus geven om het goed te maken. De rol van slachtoffer was hem echter nog onbekend. Hij is naar een juffie gegaan en heeft verteld wat voor vreselijks hem was aangedaan en hij kreeg uiteindelijk zijn bal terug. ‘s Avonds toen hij naar bed ging, was nog wel een therapeutische praatsessie met z’n vader nodig om deze ervaring te verwerken. 🙂

Pal na de achtste finale Nederland-Brazilie (2-1) pakte Arie z’n momentje: voor het eerst op de wc geplast en hiermee een aardbei verdiend… en een papa duim.

Uit Arie’s opvangboekje: “… lastig he, slapen in de hitte. Vandaag was afkoelen ook wel nodig dus sproeier aan en spelen. Maar jij had je stoere zwembroek aan en fietste met 2 meiden achterop onder de sproeier door.”