Archive for February, 2012

Politie

Monday, February 27th, 2012

Arie houdt zich erg bezig met boeven. Wat doet een boef, hoe ziet een boef eruit enzovoort. Pas geleden zaten we met z’n allen in de auto en moesten tanken. Bij het tankstation stopte ook een auto met twee politieagenten. “Mama! Straks denken denkt de politie dat je een boef bent, je hebt een zwarte jas aan!”

Het gespreksonderwerp bij het avondeten was: hoe doe je tegen politie agenten. Ik heb ze geprobeerd uit te leggen dat je het best vriendelijk kunt zijn en een beetje voorzichtig met grapjes. Niet te vrijpostig, zoals bij de door de Arie geopperde kus en knuffel. En al helemaal geen spuugkus, even opletten maar met grapjes.  Hoewel ik niet denk dat je voor “Gekkie” roepen in de gevangenis komt, zeker niet als je twee bent (Ted) en hoewel vier al erg groot is, ook Arie niet, doe toch maar niet. Als je groot bent zou een bekeuring wel kunnen.

We hebben voor de zekerheid maar wat alternatieven doorgenomen, mochten we plotsklaps tegen een agent aanlopen. Vriendelijk lachen en goedendag zeggen, daar kun je je geen buil aan vallen. Arie zag meer in een bloemetje plukken en geven, daar maak je ook niet snel iemand boos mee. Je kunt natuurlijk ook snel een tekening uit de tekeningenbewaarmap pakken en deze geven. Nou is small talk echt een van Arie’s specialiteiten. Zo heb je “Ik ben al vier en Ted is twee.” ,“Ik heb een Car’s fiets.” en andere openingszinnen als aanleiding om tegen argeloze voorbijgangers en oeverloos verhaal te beginnen.

Arie was er toch nog wat onzeker over, dus ik stelde voor dat iemand dan even politieagent was en we het zo konden uit proberen. Arie wilde geen politieagent zijn, Ted dan ook niet, ik mocht het ook niet van Arie. Ik heb nog de kamerplant geopperd, maar dat vond Arie echt totale waanzin, die kan natuurlijk niks terugzeggen. “Maaaahaam.”

3-jarige krijgt wildplasboete

Wednesday, February 15th, 2012

Uit de Telegraaf:

” door Tjerk de Vries

AMSTERDAM –  Een 3-jarig jongetje heeft in Amsterdam een bekeuring van 120 euro gekregen voor wildplassen.De moeder van het ventje is des duivels, maar wil niet met haar naam in de krant omdat ze bang is dat de agent haar dan vaker zal gaan pesten.

De peuter liep met zijn moeder van de peuterspeelzaal naar huis toen hij werd overmand door zijn opspelende blaas. Omdat het jongetje het echt niet op kon houden, liet de moeder hem op straat plassen. Net op dat moment kwam de motoragent de hoek om scheuren.”

…hebben we in deze tijden van recessie toch inmiddels enkele duizenden euro’s uitgespaard.

 

Schaatsweekend

Sunday, February 12th, 2012

Het valt niet altijd mee als gezelligheidsdier met een gezonde eetlust in ons huishouden.

Het begon vrijdag al, toen 006 het tijd vond voor Arie’s eerste schaatsles bij het eiland in onze wijk.

Gelukkig wonen er op de boerderie wat gelijkgestemden en daar gingen we dit weekend naartoe. Na een slagroomhoorntje gingen we ‘s ochtends bij de lammetjes kijken. Arie mocht een flesje geven.

We vielen met onze neus in de boter, want een ooi kon ieder moment lammeren. En het waren niet 1, maar 3 lammetjes! Het leek wel een goocheltruc, die schijnbaar uit het niks te voorschijn komende lammetjes, maar dat leek Arie nog wel een redelijk normale gang van zaken. Maar de viezige boel die er verder bij hoorde, daar kon ie niet over uit. De verbijstering straalde van z’n gezicht. “Vies”, fluisterde hij.

Na de lunch konden we nauwelijks wachten naar het Oostenrijk te gaan, dat lag helemaal dicht: prachtig geprepareerd ijs, naar verluidt. Tante Astrid en Tess gingen ook. Arie moest, ondanks enig tegenstribbelen, daar ook z’n schaatsen aan. Eerst nam hij een lift op opa’s slee, samen met nichtje Tess. Maar nadat ie daar afviel en opa niks door had en gewoon doorsleeede, deed Arie toch maar een poging tot schaatsen om zo over te stappen naar papa’s slee, waar Ted al op zat. Nadat ie deze voor de derde keer had laten omkiepen omdat ie z’n schaatsen steeds in het ijs zette, werd ie daar af gezet. Moest hij toch maar terugschaatsen met hulp van mama. Daar trof hij gelukkig opa weer, die inmiddels een drinkmaatje in bezit van boerenjongens, een fles Jagermeister, glazen en repen chocola gevonden had en sloot zich graag aan bij dat gezelschap. Eindelijk iets leuks! Na een lobby bij oma mocht hij met z’n broertje en nichtje terug naar de warme boerderij waar nog enkele slagroomhoorntjes wachtten, z’n ouders en tante ietwat manisch heen en weer schaatsend achterlatend.

De volgende dag moest ie weer, nu naar de Ooijpolder, Arie kan nu tegen wil en dank een klein beetje schaatsen. De wetenschap dat er in de auto een zak poezenchips wachtte gaf hem vleugels. Ook Ted krabbelt inmiddels wat rond op de dubbele ijzertjes.

Tekenen

Friday, February 3rd, 2012

Arie is dol op tekenen!