Het valt niet altijd mee als gezelligheidsdier met een gezonde eetlust in ons huishouden.
Het begon vrijdag al, toen 006 het tijd vond voor Arie’s eerste schaatsles bij het eiland in onze wijk.
Gelukkig wonen er op de boerderie wat gelijkgestemden en daar gingen we dit weekend naartoe. Na een slagroomhoorntje gingen we ‘s ochtends bij de lammetjes kijken. Arie mocht een flesje geven.
We vielen met onze neus in de boter, want een ooi kon ieder moment lammeren. En het waren niet 1, maar 3 lammetjes! Het leek wel een goocheltruc, die schijnbaar uit het niks te voorschijn komende lammetjes, maar dat leek Arie nog wel een redelijk normale gang van zaken. Maar de viezige boel die er verder bij hoorde, daar kon ie niet over uit. De verbijstering straalde van z’n gezicht. “Vies”, fluisterde hij.
Na de lunch konden we nauwelijks wachten naar het Oostenrijk te gaan, dat lag helemaal dicht: prachtig geprepareerd ijs, naar verluidt. Tante Astrid en Tess gingen ook. Arie moest, ondanks enig tegenstribbelen, daar ook z’n schaatsen aan. Eerst nam hij een lift op opa’s slee, samen met nichtje Tess. Maar nadat ie daar afviel en opa niks door had en gewoon doorsleeede, deed Arie toch maar een poging tot schaatsen om zo over te stappen naar papa’s slee, waar Ted al op zat. Nadat ie deze voor de derde keer had laten omkiepen omdat ie z’n schaatsen steeds in het ijs zette, werd ie daar af gezet. Moest hij toch maar terugschaatsen met hulp van mama. Daar trof hij gelukkig opa weer, die inmiddels een drinkmaatje in bezit van boerenjongens, een fles Jagermeister, glazen en repen chocola gevonden had en sloot zich graag aan bij dat gezelschap. Eindelijk iets leuks! Na een lobby bij oma mocht hij met z’n broertje en nichtje terug naar de warme boerderij waar nog enkele slagroomhoorntjes wachtten, z’n ouders en tante ietwat manisch heen en weer schaatsend achterlatend.
De volgende dag moest ie weer, nu naar de Ooijpolder, Arie kan nu tegen wil en dank een klein beetje schaatsen. De wetenschap dat er in de auto een zak poezenchips wachtte gaf hem vleugels. Ook Ted krabbelt inmiddels wat rond op de dubbele ijzertjes.
Niet iedereen vindt het erg dat de dooi intreedt wat dat betreft zitten 005 en 007 waarschijnlijk wel weer op een lijn